Eden Poetry Links and Participation

September 16- 30, 2024 her Poetry has been featured in an International Exhibition held in Lucena City, Quezon Province, Philippines the Cultural Kaleidoscope: An Art and Poetry Fusion organized by Art Heals and Artista de Colores.

Sri Lankan Author translated and published the poetry of Eden Soriano Trinidad

Dear Author Sunethra Aluthdunne :

I am deeply honored (and elated) by your initiative to translate my poems into Sinhala, a language spoken across the southern, western, and central regions of Sri Lanka. I am also very grateful to the writer Kapila Kumara Kalinga who published my interview alongside another poem of mine, both translated into Sinhala.

It brings me immense joy to have my poetry introduced to your country and shared with the poetry enthusiasts in Sri Lanka.

Thank you from my heart.

From The Author and translator Sunethra Aluthdunne, Sri Lanka. Dear honourable poetess , Im greatly inspired by your poems. This is a tribute for your tireless effort to promote love and peace through Literature .

Thanks the veteran journalist Kapila Kumara Kalinga for incorporating one of my translations in the article written about Eden S Trinidad in “සති අග අරුණ.”

මොහොතේ තිළිණයක්

A gift of the Moment Tranquility, a gift of the moment Calmness every time our eyes meet The soothing nature of morning light The soft cool breeze like a kiss is our delight In meditation we seek it out Sereneness erases the doubt. Nature reassured us every moment There’s always a smiling color despite The daily grind in life’s voyages If we seek nature’s embrace Peace from the rustling leaves, the chirping birds Sweet symphony of tranquil words. We laugh, we cry, we dance we nigh Peace, harmony is our utmost cry! A precious gift of tranquility Like the innocent smirk of a child’s face, A moment of peace, the soul is quiet and mild. Tranquility cherished this gift of the moment.

නිසංසල බව මේ මොහොතේ තිළිණයකි,

අප දෙනෙත හමුවන විට

දැනෙයි සන්සුන් බව,

උදා එළියේ සැනසිල්ල,

සිළුටු ,හීල් මද පවන,

චුම්බනයක් වැනිය,

මහත් සොම්නසක්

ගෙන දෙන.

බවුන් වඩමින් ද,

අප සොයයි ඒ සැනසුම,

සන්සුන් බව මකා දමයි සංශය,

සොබාදම සැමවිට දුරුකරයි

විචිකිච්ජාව ,

සිනාසෙන වේශයෙන්

සිටින මුත්,

ජීවන යාත්‍රාවෙහි

අනේක විධ පෙළීම් ,මැඩීම් මැද,

අප සොයනුයේ සොබාදම තුරුළ නම්,

සර,සර හඬ නගන

තුරුපත්වලින්,

සකල කූජනයෙන්,

ශාන්ත වදන් හි

මධුර තූර්ය සංවාදනයෙන්

සාමය උදාවනු ඇත.

අප සිනාසෙනු ඇත,

හඬනු ඇත ,

රඟනු ඇත,

එකිනෙකාට ළංව

හිඳිනු ඇත.

සාමය, සමාදානය ,

සන්සුන් බවෙන් ,

අප ලබන මාහැඟි තිළිණය යි,

එකී තිළිණය ,

සාමකාමී මොහොතක

බිළිදෙකුගේ අවිහිංසක සිනහවක් වැනිය,

සන්සුන් වේ ,මෘදු වේ අප ආත්මය

එම තිළිණය ලබා දෙන්නේ අපට

නිසංසල බව ය.

පරිවර්තනය :සුනේත්‍රා අලුත්දුන්නේ .

2.Echos of Arabian Nights

ECHOES OF ARABIAN NIGHTS
(Him)
Unperturbed by the prevailing winds
signaling a call to the lovers
stargazing in the dark luminous sky,
In the seven colors of the Arabian sands
reflected the beauty of my beloved while she danced
Silky dark colored hair flowing carelessly
Swaying seductively like the shapes of the
mound of golden bronzed sands.

(Her)
I don’t like to close my eyes now, as
I want to mirror my love
His magnificent body enthralled
by the warmth of sun showers,
And under the burning “sun offerings”
Unlike the Arabian camels sweatless
Hunch over their big thick footpads
to the endless thousands feet of sand dunes.

(Her/Him)
Once again unrolling the magic carpet
I ferrel to take another dreamscape with it
I dare not to miss the new dawn of hope
Lonely long roads of strong scented perfumes
Blown by the winds towards the exquisite
alluring Arabian deserts.
I found no other you…
My life remain as dark as the Arabian nights .

බාධාවක් නොකරගනියි

පැතිර යන සුළඟ ,

සන් කර

කැඳවගන්නට ප්‍රේමවන්තයින්,

බලා හිඳිනු වස්

තරු රාශි දෙස

අඳුරු ප්‍රදීප්ත

නබෝ ගැබ ඇති,

සත් පැහැ

අරාබි වැල්ලේ

පිළිබිඹු වෙයි,

මගේ ප්‍රියාවියගේ

සුන්දරත්වය

රැඟුමක යෙදෙන විට

අකීකරු ලෙස ගලා යයි

ඇගේ නිල්, සේද

කෙහෙ රැළි

වැනෙයි අවනතවී

රන් තඹ පැහැ

වැලි කඳු හි

හැඩ ගෙන.

(ඈ )

රිසි නොවේ

මා හට දැන්

වසන්නට නෙතු පිය,

ඇවැසි බැවින්

පෙන්වන්නට

මාගේ ප්‍රේමය ,

සූර්ය තේවාවෙහි

තාපයෙන් ද,

සූර්ය රශ්මියේ

උණුසුමින් ද,

ප්‍රමුදිතව ඇත

ඔහුගේ තේජස්වී

රූප කාය,

ඩා නොවගුරන

ඔටුවන් මෙන් නොව,

උහුන්ගෙ

තුමුල, ස්ථුල

මං පහරන්නන්

නැවී කුදවී ඇත

යොදුන් ගණන් දුර,

අනන්තයක් නොපෙනෙන

වැලි කඳු දෙසට.

(ඔහු /ඈ)

යළිඳු

දිග හැර

මායා පලස,

වෙහෙසී සොයාගමි

අභිරහස්‍ය බිම් දසුනක්,

දිරි සුන්ව යයි එසඳ

මගහැරී යනවිට

නැවුම් ප්‍රභාතයේ

ප්‍රාර්ථනා ,

දිගු එකලා මාවත් හි

තැවරුණු,

සුගන්ධී විලවුන් හි

ගන්ධය,

රැගෙන යයි

මාරුතය විසින්

අශාවන් හි

උල්පත් සාදන

ලාලිත අරාබි කතරට,

මා ජීවිතය නතරව ඇත

එක්දහස් එක්වෙනි

රාත්‍රිය සේම අඳුරුව…

සුනේත්‍රා අලුත්දුන්නේ .

Eden Soriano Trinidad

First Poem for 2024-https://atunispoetry.com/2024/01/04/humanity-and-nature-poem-by-eden-soriano-trinidad/

Korea: http://www.newsnjeju.com/news/articleView.html?idxno=108124&fbclid=IwAR1721y-SdLES4o8e_bHORt0ekKYjrZyGZ89oBx1UHJrGWe4umgCwX2tgQs

Belgium: https://atunispoetry.com/2023/03/04/videopoem-by-eden-s-trinidad-recited-by-yuan-qiong-translated-into-chinese-by-tian-yu/?fbclid=IwAR3CD118PNzVwkhhxCk1TNjpX4zLygCGLJaEM9xqt-oEr5oRrEHd_StFx04

A poem of mine translated into Urdu and Published in Pakistani Newspaper. Urdu translation by Prof Muhammad Shanazar

Published by Syeda Anila Talib

A review of the translator.

The poem “Sheath the Sword, Life is Beautiful” by Her Highness Eden Soriano Trinidad, imparts a message of peace, “Sheath the Sword” is an allegorical and metaphorical phrase that can be interpreted as let us drop the weapons into the deep seas, let us make the world free of conflicts, let us remove all fears from the earth, so that our generations should breathe in peace. The poetess appeals to the world leaders to mend their ways, wars are in fact launched to promote the industry of weapons and earn money and this is the most fatal demeanor of the ruling powers in the world. The poetess writes a very pathetic line when she says, ‘I am for Russia, I am for Ukraine!’ it also means, ‘I am Russia, I am Ukraine!’ Peoples have become enemy of the peoples because of self-ego, pride and other multifarious interests whereas harmony and concord are needed to make the world a safe place for the descendants, but it is pity, all powers lie with the politicians and intellectuals are helpless. The poetess feels that she alone can’t do much for humanity, but she is at the same time satisfied that she has performed her obligation by asking the humanity to keep their swords in sheaths, and throw their weapons, whether conventional, nuclear or chemical, into the deep seas wherefrom their retrieval is impossible. Nice poem with suitable diction and forceful influence.